امام حسن علیه السلام می فرماید:
مادرم زهرا علیهاالسلام را در شب جمعه دیدم تا سپیده صبح مشغول عبادت و رکوع و سجود بود و مؤمنین را یک یک نام می برد و دعا می کرد، اما برای خودش دعا نکرد عرض کردم:
- مادر جان چرا برای خودتان دعا نمی کنید؟
فرمودند:
- فرزندم اول همسایه، بعد خویشتن! (الجار ثم الدار!) آیا کسی که در ساعات شب به عبادت پروردگار مشغول است و در حال سجده و قیام، از عذاب آخرت می ترسید و به رحمت پروردگار امیدوار است. بگو آیا کسانی که می دانند با کسانی که نمی دانند یکسانند؟!) زمر: آیه9
منبع:داستان های بهار الانوار،محمود ناصری.
