این انفجار گامایی اخبر در کهکشانی در فاصله 3.6 میلیارد سال نوری از زمین رخ داده که نسبت به دیگر انفجارهای گامایی رصد شده، فاصله‌ای بسیار نزدیک است. این نزدیکی به زمین باعث شد اخترشناسان برای اولین بار تایید کنند که یک جرم کیهانی می‌تواند به صورت همزمان انفجار گامایی شدید و انفجار سوپرنُوایی ایجاد کند.
دانشمندان پس از بررسی ویژگی‌های نور ایجاد شده در این انفجار گامایی اعلام کردند ستاره‌ای که مرگش مولد چنین انفجاری بوده سه تا چهار برابر بزرگتر از خورشید بوده و تراکم آن 20 تا 30 برابر بیشتر از ستاره منظومه خورشیدی بوده‌است. به گفته دانشمندان این ستاره به شدت متراکم در عین حال به سرعت درحال چرخش نیز بوده‌است.
دانشمندان هنوز درحال تحقیق برروی این موضوع هستند که چرا سطح انرژی این انفجار گامایی که با نام GRB 130472A شناخته می‌شود،با نظریه‌های موجود درباره انفجارهای گامایی همخوانی ندارد. نتیجه این تحقیق می‌تواند در ارائه نظریه‌هایی دقیق‌تر درباره چگونگی شتاب‌گیری ذرات کیهانی و پیش‌بینی بهتر رفتار رویداد‌های کیهانی کمک کند.
