آن‌ها پای دیگر را در یک سیستم مخصوص آزمایشگاهی (که معمولا برای جداکردن بخارهای ناشی از آزمایشات شیمیایی به کار می‌رود) و در مخلوطی سنتی از نمک‌ها قرار دادند.
پس از 208 روز، محققان دریافتند پای انسان، مومیایی شده و آب آن به دلیل وجود نمک‌ها گرفته شده بود؛ آن‌ها متوجه شدند عضلات و پوست پا به طور کلی دست‌نخورده مانده بودند و توسط میکروب‌ها تجزیه نشده بودند.
این نتایج، کارآیی روش‌های 2000 ساله باستانی مومیایی‌کردن را نشان داد؛ اما یک تفاوت وجود داشت و آن این که در این آزمایش، مومیایی‌شدن مدت زمان طولانی‌تری زمان برد و این موضوع شاید به این دلیل بوده که سوییس (محل انجام این آزمایش) اندکی سردتر و مرطوب‌تر از مصر باستان است. مدت زمان مومیایی‌شدن در مصر باستان دو ماه زمان می‌برد.
تهیه و تنظیم : مجله تکناز
منبع : ایسنا
منبع:سایت تکناز
