پایگاه اطلاع رسانی قیام

سال قبل با پسری برای ازدواج آشناشده بودم که بدلیل مخالفت خانواده ام (مسایل شغلی و عدم اعتماد و...) اختلافاتی بین دو‌خانواده پیش آمد.
یک بار برای سه ماه قطع رابطه کردیم و دوباره با بهانه هایی با هدف جبران برگشت، تازگی ها با عمویم در تماس بوده و از او خواسته وساطت کند تا خانواده ام راضی شوند، اما طی یکسال هیچوقت نتوانستم از بابت رابطه اش با جنس مخالف و بعضی راست گویی ها به او اعتماد کنم و از طرف ایشان متهم شدم که شکاکم.
 با وجود همه ی این مسائل خودش بعد از قطع رابطه دوباره برگشته و اصراری در کار نبود. به هرکسی هر مشاوری هر عاقلی رفتارهای وی را گفتم همه به ایشان مشکوک شدند، تا اینکه نشانه هایی از زبان خودش پیدا کردم که دلیل بر صحت حرفای من هست. اما ایشان همچنان به من میگویند تو تهمت میزنی و شکاکی، شیطان درون داری. این در حالی است که با گروه مختلط گردش میرود و ...(به هیچ وجه به من توجه ‌نمی کند و برایم وقت نمیگذارد) .
 من را سردرگم کرده ، نمی دانم دوستم دارد یا ندارد؟ اما خودم میگویم دوستم ندارد، اگر ندارد پس چرا ازدواج ؟
اخیرا گفتم در صورتی ادامه می دهم که با هم مشاور برویم. ثابت کن من شکاکم، مریضم. گفت نه حوصله اش را دارم، نه وقتش را و تو مشکل داری نه من. من هم قطع رابطه کردم ولی بازهم پیگیرم میشود و با واسطه تراشی ها کلافه ام کرده.

چگونه انتخاب کنیم؟

اولین نکته در ازدواج، انتخاب خویش قبل از انتخاب همسر است. ما باید اول خودمان را انتخاب کنیم. انتخاب خویش یعنی انتخاب هدف، دل خوشی نهایی و انتخاب حساسیت ها. توجه به اینکه، در زندگی چه چیزی به شما  احساس رضایت یا عدم رضایت می دهد؟ با چه کسی ازدواج کنید،  احساس موفقیت یا شکست می کنید؟
همه انسانها، به طور طبیعی در ازدواج دنبال همراه می گردند. یک جوان باید کسی را انتخاب کند که هم مسیرش باشد و دغدغه اش با وی یکی باشد. اگر این طور نباشد زندگی کارزار جنگ می شود.
لذا برای داشتن یک انتخاب موفق، خود شناسی و سپس شناخت دقیق طرف مقابل بسیار مهم است.
در یادداشتی که مینا برای ما ارسال کرده است، صحبتی از خودش و معیارهایش در میان نبوده است. یعنی ما نمی دانیم شرایط اعتقادی، اخلاقی و فرهنگی مینا چگونه است؟ اما توضیحات تقریبا واضح و روشنی از آقای خواستگار ارایه شده است.
مینا مدتهاست که با بخش مشاوره در مورد این خواستگار، ارتباط داشته و راهنمایی می گیرد ولی هنوز موفق نشده تصمیم نهایی را بگیرد.
به نظر این خواستگار بسیار سمج است و بعد از قطع رابطه، بعد از چند ماه مجددا سر و کله اش پیدا شده و آرامش زندگی مینا و خانواده را بر هم می زند.
نمایش جدید آقای خواستگار هم واسطه تراشی است. در میان این واسطه تراشی ها ، مینا تحت فشار برخی از اقوام قرار گرفته است و دایما متهم به ایراد گیری و اشکال تراشی است حال انکه اطرافیان به برخی از نکات اصلا توجه نمی کنند.

چرا خواستگار عاشق پیشه مناسب مینا  نیست؟

در یادداشتهای مکرری که با مینا داشته ایم به دو مساله مهم پی برده ایم.
البته قضاوت کردن در مورد کسی که هیچگاه ارتباطی با وی نداشته ایم و مورد ارزیابی و مشاوره قرار نگرفته است نباید عجولانه باشد اما به هر حال دو احتمال باید بررسی و در نظر گرفته شود:
- اول اینکه مساله می تواند تفاوت اعتقادی این دو نفر در برخورد با جنس مخالف یا حتی تفاوت در سبک زندگی و اختلافات فرهنگی باشد مثلا این آقا در خانواده ای بسیار باز بزرگ شده که عرف و فرهنگ ایرانی جایگاه خاصی در آن ندارد و یا اینکه مینا در خانواده ای ساختارمندتر و سخت گیربزرگ شده است وهمین تفاوتها باعث شده که رابطه این دو با چالش جدی مواجه شود، به طوری که آقای خواستگار دایما مینا را به بدبینی، بددلی و حتی شکاک بودن متهم می کند و معتقد است رفتارهایش کاملا طبیعی است.
- همانطور که  قبلا بیان شد، در ابتدای تماسهای ما با مینا، احتمال عدم تناسب فرهنگی و اعتقادی داده می شد چرا که آقای خواستگار با جنس مخالف بسیار راحت و آزادانه برخورد می کرد. مثلا در یکی دو ارتباط خارج از فضای خانواده که شکل اردوی همکاران را داشت، این آقا آن قدر درگیر ارتباط با همکاران جنس مخالف شده که حتی ناراحتی مینا از این طرز رفتار و ترک کردن فضا را متوجه نشده و بعد از دو ساعت که مینا از موقعیت خارج شده او متوجه غیبت وی شده و تازه با او تماس گرفته. این طرز رفتار در ملاقاتهایی که صرفا جهت ایجاد شناخت بوده است بسیار عجیب به نظر می رسد و یک احتمال را در ذهن پررنگ می کند و آن هم احتمال وجود اختلال شخصیت مرزی است.
اختلال شخصیت مرزی یکی از شایعترین انواع اختلالات شخصیت است و متاسفانه رو به فزونی است.

اختلال شخصیت مرزی چیست؟

افراد مبتلا به این اختلال، خودانگاره (خودپنداره‌ی) بسیار بی‌ثباتی دارند، روابط میان‌فردی‌شان نیز بسیار بی‌ثبات است. آنان معمولاً سابقه‌ روابط شدید، اما پرآشوب دارند که معمولاً آرمانی‌کردن مفرط دوستان یا معشوق‌ها را شامل می‌شود اما بعداً به‌سرخوردگی و ناامیدی می‌انجامد.

بی‌ثباتی عاطفی آنان همراه با سطح بالای تکانش‌گری، اغلب به رفتارهای خود ویرانگری مانند (رانندگی بی‌باک) منجر می‌شود.

این افراد، حساسیت زیادی به شرایط محیطی دارند. آنان ترس‌های شدید مربوط به طرد و رهاشدگی و خشم نامناسب را، حتی در حین مواجهه با یک جدایی کوتاه‌مدت واقع‌گرایانه و یا هنگامی‌که تغییرات غیرقابل اجتناب در نقشه‌ها پیش‌می‌آید، تجربه می‌کنند.

این افراد ممکن است بر این باور باشند که رهاشدگی یا طرد به‌طور تلویحی به این معناست که آنان «بد» هستند. این ترس‌های رهاشدگی، با عدم تحمل تنهایی و نیاز به بودن با دیگران رابطه دارد. کوشش‌های بی‌وقفه‌ آنان برای اجتناب از طرد و رهاشدگی، ممکن است شامل اعمال تکانشی همچون آسیب‌زدن به خود یا رفتارهای انتحاری باشد و یا در مورد این آقای خواستگار، تلاش زیاد و حتی افراط گونه وی برای ایجاد مجدد رابطه ای که قطع شده خود نشان دهنده ترس وی از تنهایی و طرد شدگی است که از نشانه های بارز اختلال شخصیت مرزی است.
این افراد ممکن است سریعا علاقه شدیدی به یک فرد پیدا کنند و ناگهان از آن شخص متنفر شوند.
هر گونه جدایی و یا تغییر در برنامه مورد انتظار، می تواند یک واکنش شدید و احساس طرد را در بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ایجاد کند.
هنگامی که این افراد به یک چیز و یا کسی علاقه داشته باشند و آن چیز و یا آن کس از پیش آنها برود، احساس پوچی و انزوا می کنند.
البته افراد دارای اختلال شخصیت مرزی، دارای ویژگی های دیگر مانند رفتارهای پرخطر(اعم از استفاده از مواد مخدر، شراب خواری، رانندگی های پرخطر و حتی اقدام به خودکشی ) هم دارند.
خشم بیجا، آسیب رساندن به خود، احساس پوچی و .. نیز از ویژگی های این دست افراد است.ما از سایر جنبه های شخصیتی این آقا اطلاعی نداریم اما در هر حال تلاش برای برقراری یک رابطه، ابراز عشق زیاد و سپس بی توجهی افراطی به مینا نشانه های نزدیک به این اختلال است.
ضمن اینکه این آقا هیچگاه رفتارهای نادرست خود را قبول نکرده وحتی مینا را متهم به سوظن می کند و از همه مهمتر به مشاوره و دریافت کمک تخصصی هم هیچ اعتقادی ندارد.این نشانه ها خود کافیست که مینا به این ازدواج دید مثبتی نداشته و جواب قطعی منفی به این آقا بدهد.

جوانان در آستانه ازدواج مراقب باشند

ازدواج با افرادی که مبتلا به اختلال شخصیت مرزی هستند، نتیجه ای جز جدایی نخواهد داشت. حتی اگر این جدایی، طلاق عاطفی باشد. متاسفانه افراد مبتلا به اختلال شخصیت اعتقادی به درمان ندارند چون فکر می کنند عادی هستند. به همین دلیل، برای درمان اقدامی نمی کنند یا اگر اقدام کنند، معمولا به دلیل عدم همکاری، درمان ناتمام خواهد ماند.بر خلاف مبتلایان به اختلالات عاطفی و اضطرابی، افراد مبتلا به اختلالات شخصیت معمولاً ناراحتی یا اضطرابی را احساس نمی کنند، انگیزه ای برای تغییر رفتارشان نشان نداده و تماس با واقعیت خود را از دست نمی دهند.
این رفتارها برای فرد قابل قبول بوده و مقاوم به تغییر و غیر قابل انعطافند. نداشتن حس همدردی با دیگران و وجود مشکلات بین فردی در ایجاد صمیمیت و نیز اختلافات و نا آرامی در محیطهای کاری از مشخصات این افراد هستند.
چون این اختلال اغلب به وسیله متخصصان به راحتی تشخیص داده نمی شود، در ارتباطاتی که در جلسات شناخت قبل از ازدواج صورت می گیرد حتما به این فاکتورها توجه داشته باشید و از کنار رفتاریهای هیجانی ناپخته و نسنجیده که در بالا آنها اشاره شد، اصلا سطحی عبور نکنید.