چندی پیش مطلبی با عنوان پاسخ به شبهات انقلابی منتشر شد که با استقبال و سوالات متنوعی از سوی کاربران مواجه بود در این مقاله به چهارمین شبهه پاسخ داده شده است.
چرا امام خمینی (ره) که فرمود: نگویید «من»، این «من» شیطان است، خود فرمود: «من دولت تعیین می کنم»؟
همان طور که از سیاق کلام ایشان مشهود است، بدیهی است منظور ایشان این نبوده که واژه ی «من» و کاربردهایش از ادبیات فارسی حذف شود و دیگر هیچ فعلی به فاعلش اطلاق نگردد و مثلاً دیگر کسی نگوید: من می روم ٓ من می آیم ٓ من غذا می خورم ٓ من می جنگم ٓ من نماز می خوانم یا ...، بلکه پرهیز از «منیّت» و خودبزرگ بینی، آن هم در مقابل خداوند متعال و اسلام عزیز بوده است.
آن «من» که شیطان گفت و موجب اخراجش از ظل رحمت الهی گردید، «منِ» استکباری و «خود بزرگ بینی»، آن هم در مقابل اراده و امر الهی بود. چنان چه وقتی خداوند متعال از او می پرسد: چرا وقتی امر کردم که سجده کنید، تو سجده نکردی، آیا تکبر کردی، یا این از گروه «عالّین» [که امر سجده بر آنها دلالت نداشت] بودی؟ و ابلیس پاسخ داد: «من از او بهترم»! یعنی تکبر کرد.
این بیان ژرف حضرت امام خمینی (ره) نیز در پاسخ «من، من» گفتن های بنی صدر فراری بود. او گمان کرده بود که اگر مردم به او رأی دادند، او را بر خدا و اسلام نیز ترجیح داده اند و با تکیه به آن، مرتب در مقابل اسلام «من، من» می کرد. لذا امام بدین مضمون فرمود: که نگویید من، این من از شیطان است. و برای این که بنی صدر و امثال او گمان نکنند که رأی مردم به شخص و منیّت آنهاست و بفهمند که هر اعتباری که نزد مردم دارند، از اسلام است، اشاره کردند که مردم به خاطر اسلام به شما رأی می دهند و بدین مضمون فرمودند که: اگر امر واقع شود بین من و رسول الله (ص) مردم رسول الله (ص) را انتخاب می کنند و اگر امر واقع شود بین شما و اسلام، مردم اسلام را انتخاب می کنند.
پس، حضرت امام خمینی (ره) نه تنها هیچ گاه از باب منیّت «من» نگفت، بلکه همه بیانات، دعوت و سیره ی ایشان دال بر الهی بودن ایشان است و
بدون شک مقصود حضرت امام خمینی (ره)، این نبوده که ضمیر «من» از ادبیات فارسی حذف گردد. .
شأن نزول این جمله ی اخلاقی -سیاسی حضرت امام خمینی (ره) ، «من» گفتن بنی صدر در مقابل اسلام و ولایت بود. او مرتب می گفت: من چنین کردم ٓ من چنان کردم و سپس نتیجه می گرفت: «عملاً آن کسی رهبر است که بیشتر کار کرده است» و مجدداً نتیجه می گرفت که «مردم با من هستند»!
امام به ایشان و برای تنوین اذهان عمومی فرمودند که اگر مردم با تو هستند، چون گمانشان بر این است که تو با اسلام هستی.لذا تأکید نمودند که این قدر «من»، «من» نگویید: این من شیطان است. یعنی شما را خودنگر و خودمحور می کند و از خدانگری و خدامحوری دور می کند. ابلیس نیز به خاطر همین «من» گرایی در مقابل خداوند متعال شیطان شد و از بارگاه ملکوتی اخراج گردید.
پس، «من» گفتن ایشان در انتخاب دولت به واسطه ی این که مردم او را انتخاب کرده اند، آن «من» شخص گرایی و خود گرایی نمی باشد. بلکه به غیر از ضمیر ادبی که معرف فاعل است، «من» مردم گرایانه بر اساس شاخصه های اسلامی است
برگرفته از سایت تبیان
